SZABÓ  (STEINBACH)  Antal

Szabó Antal op 27-jarige leeftijd.	WB 1934 in Italië: Szabó grijpt in vóór de Oostenrijkse Matthias Sindelar.

Geboren : 4 september 1910 (Soroksár, Hongarije)
Overleden : 18 april 1972 (Nürtingen, West-Duitsland)
Club(s) als speler: Hungária FC (1930-'40), Weisz Manfréd FC Csepel (1940-?), Lampart FC (?), Szentlőrinci AC (?), Csepeli MTK (?).

Positie : Doelman

Biografie :
Szabó Antal, bijnaam Bohóc (Clown) en geboren Steinbach Antal, was eerder klein van gestalte voor zijn positie, maar compenseerde dat door zijn uitstekende flexibiliteit en zijn geweldige reflexen, alhoewel hij soms ongewone, een beetje dwaze tussenkomsten had; vandaar zijn bijnaam 'Clown'. Met zijn eigen stijl van het organiseren van de verdediging was hij wel zijn tijd vooruit.

In de Hongaarse nationale competitie speelde hij 10 jaar bij Hungária FC, het latere MTK, waarmee hij twee jaar na elkaar kampioen van Hongarije speelde (1936 en 1937). In 1932 had hij met MTK ook al de Beker van Hongarije gewonnen. Toen tijdens het Horthy-regime de club gesloten werd, tekende hij bij Weisz Manfréd FC Csepel en speelde nadien nog in een paar andere lokale Hongaarse clubs.

De internationale carrière van Szabó Antal nam een aanvang met de wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije op 20 maart 1932, gewonnen met 3-1. Sabo's tweede interland liep echter uit op een grote ontgoocheling door op 24 april 1932 in Wenen met 8-2 te verliezen van het toenmalige Oostenrijkse Wunderteam. Szabó werd toen een tijdje door zijn grote concurrent, Hada József, vervangen, maar kon zijn plaats toch terug heroveren.
Zijn laatste interland dateert van 8 juni 1939 tegen Italië (verlies met 3-1). Als doelverdediger dus eerder klein van gestalte, 1m74 voor 73 kg, maar veroverde toch 41 caps.
Hij zat in de Hongaarse selectie voor de Wereldbekers 1934 in Spanje, waar Hongarije in de kwartfinale met 2-1 verslagen werd door Oostenrijk (2 wedstrijden gespeeld) en 1938 in Frankrijk, waar alleen van Italië met 4-2 verloren werd in de finale (3 matchen gespeeld). Nadat hij 4 doelpunten van de Italianen moest incasseren zou hij gezegd hebben: "Ik mag dan wel vier goals binnen gelaten hebben, maar ik heb wel hun leven gered", verwijzend volgens eigen interpretatie van de fascistische aanmoedigingsslogan, naar Mussolini's dogma "Vincere o morire!" (Winnen of sterven).

In 1933 en 1939 zou hij ook in de nationale ploeg staan tegen Nederland:
- op 5/3/1933:  met 1-2 gewonnen in het Olympisch stadion van Amsterdam
- op 26/2/1939: met 3-2 verloren in het stadion van Feyenoord Rotterdam.

Hij verliet Hongarije in 1956 en stierf in Nürtingen (West Duitsland) in 1972.

Szabó kan hier zijn netten schoon houden tegen Italië, in de finale van de Wereldbeker 1938 in Frankrijk...	...terwijl hij hier in diezelfde finale onvervaard een aanval van Italië tracht af te breken.

Waar Szabó Antal hier nog redding brengt op een doelpoging van Giovanni Ferrari...	...moest hij zich in de 82ste minuut toch nog een vierde maal gewonnen geven op een schot van Silvio Piola. (foto: Archief SportHistória)

ERELIJST : Club als speler: * Tweemaal landskampioen met Hungária FC (1936 en 1937) * Bekerwinnaar van Hongarije met Hungária FC (1932) Nationaal elftal: * Selectie Wereldbeker Italië 1934 (3 wedstrijden gespeeld) * Zilveren medaille Wereldbeker Frankrijk 1938 (3 wedstrijden gespeeld) * 41 Caps * 0 doelpunten

Het graf van Szabó en zijn echtgenote Magdalena.